حجت الاسلام مهدی موحد در گفتگو با خبرنگار مهر، ورود دانشگاهیان به حوزه را نشانگر ضعف نظام آموزش و پرورش در معرفی حوزه علمیه به دانش آموزان برای ورود به حوزه دانست و گفت: باید در مرحله اول، در سیستم آموزش و پرورش همان مقدار که تبلیغ دانشگاه صورت می‌گیرد، تبلیغ و معرفی حوزه نیز انجام پذیرد و در مرحله دوم نظام حوزه باید جهت کمک به دانش آموزان برای تصمیم‌گیری درست، ارتباط با دبیرستان‌ها را حفظ کند و با رفت و آمد دانش آموزان به مدارس علمیه باعث آشنایی محصلین دوره متوسطه با محیط حوزه و ورود علاقه مندان به حوزه علمیه شود.
وی گفت: زمانی ارتباط حوزه و دانشگاه خوب است که کسانی که در حوزه علوم انسانی و معارف می‌خواهند تحصیل کنند، برای آشنایی با مبانی دینی از حوزه علمیه استفاده کنند؛ و برای دستیابی به یافته‌های به روز دانشگاهی با ورود به دانشگاه از آنها بهره ببرند مثل مشاور دینی که مبانی انسان شناسی و بایسته‌های انسان را از منابع حوزوی اخذ می‌کند و یک سری یافته‌های بالینی انسان در اجتماع را از مطالعات بالینی دانشگاه به دست می‌آورد.
مدیر پژوهش بنیاد هدایت با بیان اینکه ایجاد مطالعات میان رشته‌ای باعث حضور افرادی خواهد شد که در هر دو محیط تحصیل کرده‌اند، افزود: ارتباط حوزه و دانشگاه و ورود یک سری دانشگاهیان به حوزه یا بالعکس بسیار خوب است و شایسته‌تر آن است که جوان‌های دارای استعداد و آمادگی لازم، وارد حوزه علمیه شوند.
حجت الاسلام موحد با بیان اینکه وقتی فردی بدون داشتن مطالعات و مدرک مرتبط با حوزه علمیه وارد حوزه می‌شود، عدم استفاده از علمی که قبلاً آموخته بوده برای دانشگاه ضرر است گفت: از طرف دیگر هم وقتی فردی که ذهن غیرمرتبط با حوزه دارد، وارد حوزه شود، هیچ بهره‌ای برای حوزه علمیه نیز نخواهد داشت؛ این حالت هدر رفت نیروی متخصص، به هیچ وجه پسندیده و مطلوب نیست.
وی با اشاره به موضوع وحدت حوزه و دانشگاه و حرکت به سمت اهداف مطلوب گفت: به صورت سیستماتیک و قانونمند، فرایند وحدت اتفاق نیافتاده و فراگیر نمی‌باشد. الان آنچه از وحدت حوزه و دانشگاه وجود دارد محصول تلاش‌های فردی بزرگانی مانند شهید مطهری و شهید مفتح در قبل انقلاب و اوایل انقلاب اسلامی است و سال‌ها بعد مرحوم علامه مصباح یزدی با انجام طرح ولایت دانشگاه‌ها، برای وحدت حوزه و دانشگاه تلاش کردند.
استاد حوزه علمیه با طرح این سوال که آیا وحدت به معنای دست برداشتن از فرایند حوزه و یا دانشگاه است افزود: وحدت در چند مورد باید توسط حوزه و دانشگاه معنا شده و همچنین باید برای شروع جدی وحدت بین دو نهاد علمی کشور، این سوالات پاسخ داده شود.
وی ادامه داد: سوال دیگر اینکه وحدت در روش مراد است یا وحدت در فعالیت؟ جواب هر یک از این سوالات، راهگشای مسائل مهمی در این رابطه دو سویه می‌باشد.
مدیر پژوهش بنیاد هدایت با بیان اینکه راه تحقق بخشیدن به وحدت، ایجاد کرسی‌های نظریه پردازی و آزاد اندیشی در هر دو نهاد است، گفت: به نظر من وحدت حوزه و دانشگاه به معنای یک پروژه مشترک علمی است که فعالیت در این پروژه علمی نیاز به دید حوزوی و همچنین نیاز به دید دانشگاهی دارد. باید محصولات مشترک این دو نهاد مهم علمی کشور، زیاد شود مثل بحث اقتصاد که هم به مبانی شرعی نیاز دارد و هم به مبانی اجتماعی و هم فرایند اقتصادی.
نظر شما